Η Βίαιη Του Χρόνου Χλεύη

Χώροι κοινόχρηστοι,
σημάδια ανθρώπων γεμάτοι,
μας συντροφεύουν.

Συνοδοιπόροι παλιοί,
μετά από χρόνια τυφλοί,
στιγμιαία, ανταμώνουν και πάλι.

Αναζητούν λέξεις πολλές,
για να περιγράψουν τη μια
που πια έχει φθήνει,
καθώς πελώρια μεγάφωνα
ουρλιάζουν προστάγματα μες το άδειο λιβάδι.