Μνήμης Μνήμα: Άρωμα

(Μια διαβατήρια τελετή)

Εικόνες θολές, θύμιση τυφλή.
Χαρτιά ποτισμένα με άρρωστο χρώμα,
και όλα μου τα όπλα, ειπωμένες γραφές στο λαιμό σου.
Χέρια λεπτά, ισχνές φωνές
Ότι σκοτώνεις, πως είναι δικό σου;*
Λέξεις, χώρος, και χρόνος, δοχείο απο άρωμα, ανοιχτό.



*Πρόκειται για παράφραση του στίχου του Γιάννη Αγγελάκα, "ότι σκοτώνεις είναι δικό σου για πάντα".