Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

071107

(Στην Η)

Απόψε η αυλή μου άνθισε τα μεσάνυχτα
και η γειτονιά μου, δεν κλαίει πια μες την βροχή.

Απόψε μετάλαβα το φως από τα μάτια σου
γέμισε ρόδα κόκκινα, η πιο καμένη γη.

Απόψε με πλημμύρισαν τα πιο αθώα δάκρυα
Ηλεκτρισμένα νέφη, το πρώτο μας φιλί

Απόψε σου ψιθύρισα τους φόβους μου,
Ρομφαία πύρινη μέσα μου, η πρώτη σου πνοή

Απόψε αστέρια αυτόχειρα μας άκουσαν,
Ωδή θανάτου πια, δεν μοιάζει η προσευχή

Απόψε σε συνάντησα...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Φίλε, κάθε τύπισσα θα ήταν πανευτυχής να είχαν γράψει κάτι τόσο όμορφο γι'αυτήν...(Πολύ τυχερή η Η..)